Είναι η φλεγμονή των αδενοειδών εκβλαστήσεων (κρεατάκια) που συνήθως οφείλεται σε ιογενή λοίμωξη και συχνά σχετίζεται με συνοδό ρινοκολπίτιδα. Απαντάται συνηθέστερα τους χειμερινούς μήνες.
Η συμπτωματολογία μπορεί να περιλαμβάνει ρινική και οπισθορινική καταρροή, με υδαρείς ή και παχύρρευστες εκκρίσεις, πταρμούς, οπισθορινικό άλγος, ρινική απόφραξη, δύσοσμη αναπνοή και ξηρό βήχα. Ενίοτε παρατηρείται υποσμία και υπογευσία.
Η διάγνωση τίθεται με τη λήψη του ιστορικού και την κλινική εξέταση, η οποία περιλαμβάνει την ενδοσκόπηση της μύτης και ίσως την καλλιέργεια του φάρυγγα.
Η θεραπεία συνίσταται σε συμπτωματική αγωγή (ενυδάτωση, αναλγητικά) όταν πρόκειται για ιογενή λοίμωξη και σε αντιβίωση όταν οφείλεται σε μικροβιακό παράγοντα.
Σε περίπτωση που η συμπτωματολογία μεταπέσει σε χρονιότητα, η αδενοειδεκτομή αποτελεί και την οριστική αντιμετώπιση.
