Ως απότοκος ενός ή πολλαπλών επεισοδίων οξείας μέσης ωτίτιδας ή/και της δυσλειτουργίας της ευσταχιανούς σάλπιγγας, ενδέχεται να προκαλέσει βαρηκοΐα -και κατ’επέκταση διαταραχές στο λόγο στη βρεφική και παιδική ηλικία- ή ακόμη και δομικές βλάβες στο τύμπανο και τα οστάρια! Σε οποιαδήποτε τέτοια υποψία πρέπει άμεσα να διενεργηθεί ακοολογικός έλεγχος.
Στους ενήλικες, η εμμένουσα «εκκριτική» και δη μονόπλευρη ωτίτιδα οδηγεί τη διαγνωστική προσέγγιση σε ενδοσκόπηση και πιθανόν βιοψία ρινοφάρυγγα για αποκλεισμό παθολογίας που αποφράσσει το στόμιο της ευσταχιανούς σάλπιγγας.
Η συντηρητική αντιμετώπιση της «εκκριτικής» ωτίτιδας επιτρέπεται όταν η ακοή είναι καλύτερη από τα 40dB στο καλύτερο αυτί και μάλιστα σε διάρκεια που να μην υπερβαίνει αδιαλείπτως -και διαπιστωμένα από επανεξετάσεις- τους 3 μήνες. Αυτή συνίσταται στις αυτοεμφυσήσεις, στη χορήγηση αντιβιοτικών (;), αντισταμινικών (;) και στεροειδών (;).
