Ο πρωτοπαθής καρκίνος του λάρυγγα θεωρείται πλέον συχνός, αφορώντας το 3% όλων των καρκίνων στον Ευρωπαϊκό πληθυσμό. Η επίπτωση στους άνδρες είναι πολύ μεγαλύτερη από τις γυναίκες (6:1) αλλά αυτή η «ψαλίδα» κλείνει σιγά-σιγά λόγω της αύξησης του καπνίσματος και της κατανάλωσης οινοπνεύματος στο γυναικείο πληθυσμό.
Πιθανόν και άλλες αιτίες να συμμετέχουν στην εμφάνιση της νόσου (διατροφικές ελλέιψεις, περιβαλλοντική έκθεση σε ουσίες) χωρίς να έχει επιστημονικά τεκμηριωθεί τέτοια σχέση ακόμα.
Η μέση ηλικία εμφάνισης του καρκίνου είναι τα 55 έτη στους άνδρες και τα 60 στις γυναίκες.
Οι ασθενείς με καρκίνο λάρυγγα συχνά παρουσιάζονται με βράγχος φωνής, δυσφωνία, προοδευτική δυσφαγία, αίσθημα ξένου σώματος και πόνο στο λαιμό, αντανακλαστική ωταλγία ή και τραχηλική διόγκωση. Η δύσπνοια και η βαριά δυσφαγία αποτελούν σημεία προχωρημένης νόσου.
Η διάγνωση τίθεται με το ιστορικό, την κλινική εξέταση (άμεση ή έμμεση λαρυγγοσκόπηση) και τη λήψη βιοψιών για την ιστολογική κατάταξη της βλάβης. Μετά τη διάγνωση διενεργείται αξονική τομογραφία με σκιαγραφικό ώστε να αναδειχθούν η έκταση του όγκου και οι πιθανές μεταστάσεις (σταδιοποίηση).
Η αντιμετώπιση της νόσου βασίζεται σε τρεις κύριους άξονες που μπορεί να εφαρμοστούν μεμονωμένα ή και σε συνδυασμό.
- Χειρουργική επέμβαση (μια ποικιλία επεμβάσεων ανάλογα με την περίπτωση, είτε με «ψυχρά» εργαλεία είτε με laser)
- Ακτινοθεραπεία
- Χημειοθεραπεία που εφαρμόζεται είτε προεγχειρητικά για τη συρρίκνωση του όγκου και την αποφυγή ακρωτηριαστικής επέμβασης είτε σε προχωρημένη νόσο με καθαρά παρηγορητικό χαρακτήρα.
Η πρόγνωση της νόσου είναι σχετικά καλή. Όταν βρίσκεται στο πρώτο στάδιο η 5ετής επιβίωση φθάνει το 80%, όμως σε ανεγχείρητες περιπτώσεις πέφτει κάτω του 30%.
