Αποτελεί τη συχνότερη ιογενή λοίμωξη των σιελογόνων αδένων. Το 85% των περιπτώσεων αφορούν σε παιδιά <15 ετών και ειδικότερα στις ηλικίες 4-6. Η επίπτωση έχει μειωθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια λόγω του υποχρεωτικού προγράμματος εμβολιασμού (MMR) αλλά είναι αδύνατον να εξαλειφθεί λόγω του πλήθους των ιών που μπορούν να προκαλέσουν παρωτίτιδα.
Μεταδίδεται από σταγονίδια του αέρα (σάλιο ή ρινικές εκκρίσεις) και εκδηλώνεται με χρόνο επώασης τις 2-3 εβδομάδες. Η περίοδος μετάδοσης διαρκεί 10 ημέρες (3 μέρες πριν και 7 μετά τη διόγκωση των παρωτίδων).
Παρουσιάζεται ως μονόπλευρη ή αμφοτερόπλευρη διόγκωση των παρωτίδων, της οποίας συχνά προηγείται ένα «πρόδρομο» στάδιο με γενική κακουχία, ανορεξία, ρίγη, κεφαλαλγία, εμπύρετο και φαρυγγαλγία διάρκειας 1-3 ημερών.
Η διάγνωση είναι κλινική ενώ υποβοηθούν εργαστηριακές εξετάσεις όπως λευκοπενία/σχετική λεμφοκυττάρωση, υψηλή αμυλάση ορού και IgM αντισώματα έναντι του ιού.
Οι επιπλοκές της λοίμωξης περιλαμβάνουν την ορχίτιδα, την παγκρεατίτιδα, τη νευροαισθητήρια βαρηκοΐα (το συχνότερο αίτιο επίκτητης νευροαισθητήριας βαρηκοΐας στα παιδιά), τη μηνιγγοεγκεφαλίτιδα. Αποτελεί και αίτιο αποβολής της κύησης κατά το πρώτο τρίμηνο.
Η αντιμετώπιση περιλαμβάνει τη συμπτωματική αγωγή (ενυδάτωση, αναλγητικά-αντιπυρετικά, ανάπαυση κτλ). Σε βαριά κλινική εικόνα χορηγούνται αντιβιοτικά ή και – σπάνια – συστήνεται εισαγωγή στο Νοσοκομείο ahuevo.online.
